Wellicht heeft u wel eens van osteopathie gehoord of gelezen. In de humane geneeskunde is de osteopathie al lang niet meer weg te denken. Steeds vaker zoeken mensen hun heil in traditionele, alternatieve geneeswijzen, zoals osteopathie. Door de goede resultaten bij de mens, wordt osteopathie ook bij het dier toegepast. Dat het bij dieren verrassend kan werken is voor velen geen vraag meer. Inmiddels zijn veel dierenbezitters overtuigd dat osteopathie hun dier helpt.
De osteopathie gaat uit van de gedachte dat het lichaam een eenheid is. Het lichaam bestaat uit verschillende systemen die elkaar in evenwicht houden. Een ander uitgangspunt is dat een gezond lichaam zich zelf geneest. Indien het evenwicht verstoord wordt - bijvoorbeeld door een val, een verstapping, een operatie, stress, een te eenzijdige belasting - dan heeft het lichaam vaak hulp nodig om dit evenwicht te herstellen. De osteopaat kan uw dier daar bij helpen; de osteopaat onderzoekt de beweeglijkheid(mobiliteit) van het bewegingsapparaat , het zenuwstelsel en de organen door gebruik te maken van milde technieken.
Wanneer een paard of hond zich bezeert aan respectievelijk een been of poot, of hij verstapt zich, dan ziet men dit het eerst lokaal op de plaats van het letsel, door middel van zwelling, pijn en het eventueel niet goed lopen of kreupel zijn. Er bestaat echter de kans dat niet alleen de pezen, spieren en/of gewrichten zijn aangedaan, maar dat bijvoorbeeld via zenuwrek ook letsel aan andere organen is toegebracht. Denk bijvoorbeeld aan een paard dat gaat hangen in het halster. Hierbij zal een enorme rek op het ruggemergvlies ontstaan, dat van de schedel tot aan het kruis verloopt, met alle gevolgen voor heel de wervelkolom.
Wanneer een letsel langere tijd bestaat ziet men dat via de zenuw- en bloedbanen verstoorde informatie verder geleid wordt naar andere segmenten en organen. Wanneer organen en andere segmenten verstoorde informatie binnen krijgen, zullen zij ook niet optimaal kunnen reageren en hun feedback naar het centrale zenuwstelsel zal gestoord zijn. Wanneer het centraal zenuwstelsel de verstoorde informatie binnenkrijgt, zal de verwerking van deze informatie ook niet correct verlopen en bevindt het dier zich in een vicieuze cirkel. Een dier zal op een gegeven moment wel een zeker evenwicht vinden om zich te kunnen handhaven, maar het zal zelf niet uit deze vicieuze cirkel raken.
Het is van belang voor het algeheel functioneren van het dier om deze cirkel te doorbreken.
